Ada Macerası

Evi aldığımızda, banyoyu yenilememiz gerekeceğini biliyorduk, ama kredi borcu bitene kadar dayanmayı ümit ediyorduk. Olmadı... Bizim salonun banyoya komşu duvarı kabardı, dayandık. Küvetin yanında silikon çektik. Alt komşunun tavanı kabardı, dayanamadık. Tesisatçı geldi, küvetin gideri tıkanmış, geri veriyordur dedi. Eski tip seramik küvet.. Kırmadan altındaki tesisata erişilmiyor ki... E küveti kırmışken bari bütün su tesisatını yenileyelim.. E yer seramikleri nasılsa kırılacak, bari duvarlar da yenilensin diye diye kendimiz hem banyoyu hem hemen yanındaki küçük tuvaleti yaptırırken bulduk.
Geçen Pazartesi kırım başladı; salı ve çarşamba tesisat yenilendi; perşembe sıva yapıldı. Evde banyo ve tuvalet olmayınca biz de Shrek'lerin adadaki evine gittik. Akşam iş çıkışı Bostancı'dan vapur, Kabataş'tan deniz otobüsü, Kabataş'tan vapur seçeneklerini denedim; en güzelinin Kabataş'tan vapur olduğuna karar verdim. Hem de açık farkla...

Arabayı 4.Levent'e park edip metroyla Taksim, oradan funikülle Kabataş'a gidip, 18.30'daki Heybeli-Büyükada vapuruna binip, arka açıkta yer buldum mu keyfime diyecek yok. Kah kitabımı okuyup kah kafamı kaldırıp denizi seyrederek püfür püfür giderken aldığım zevki anlatamam. Adaya gittiğimde Shrek benden önce gelmiş, iskelenin arkasındaki bir çay bahçesinde beni bekliyor oluyor. Birer adaçayı içip biraz sohbet ediyoruz. Çarşıdan akşam yemeğinin eksiklerini tamamlayıp eve doğru yürüyoruz. O kadar hareketsiz yaşıyoruz ki bu yokuş yukarı yürüyüşler başta beni zorladı, ama üçüncü gün alışmaya başladım. Akşam yemeğimizi hazırlayıp balkonda yiyoruz. Martılar kapmasın diye sofrayı kurduktan sonra birimiz nöbetçi kalıyor. Pazartesi doğumgünümü sahilde rakı-balık ile kutladık. Atkins'e de uygun:) Sonraki günlerde de menü köfte-salata idi zaten. Yaşasın Atkins! Bu kadar çok şey yiyerek 6 kg verdikten sonra düşük karbonhidrat rejiminin baş savunucularından biri oldum çıktım...
Sabahları da martı sesleriyle uyanılıyor. Allahtan fazla geç yatmıyoruz. Zaten eve gitmemiz normal düzenimnizden çok daha geç oluyor. Yemek, çay, biraz TV, biraz kitap derken uykumuz geliyor. Internet de yok tabii, bilgisayarımı ofiste bırakmaya başladım. Blogumu güncellemem bu nedenle...
Apartmanın kapı girişinde "Lütfen kapıyı kapalı bırakınız. İçeri giren martılar ve kediler merdivenleri kirletiyorlar. Apartmanımızı temiz tutmak için, içeri girdikten sonra kapıyı kapatmaya özen gösterelim." yazılı bir kağıt asılı... "Ada nasıl?" diyen herkese bunu anlatıyorum. Shrek orada büyüdüğü için onun hiç dikkatini çekmeyecek bir şeyin beni bu kadar etkilemesine şaştı.
Bu akşam Shrek'in iş yerine uğradık, bunları orada yazıyorum. Geç vakit eve gidip orada uyuyacağız, çünkü yarın sabah 8'de bir toplantım var, adada kalırsak yetişemem. Akşam 21.30'da son bir bardak daha su içtim; şimdi sistemi eve gitmeden önce terk etmesi için burada oyalanıyoruz:) Yarın akşam da belki bir iş yemeğine katılmam gerekecek. Kurtulabilirsem yarın akşam adaya geçeriz, yoksa bir gece daha tuvaletsiz bir evde kalmamız gerekecek!

Bu da doğumgünümde ofise gelen lezzetli bir hediye... Çok güzel değil mi? Hem görüntüsü çok güzel, hem de lezzetliydi; hep beraber yedik. Özellikle çocukların çok hoşuna gidecek bir sürpriz olur diye meyvaları bitirdikten sonra yapılışını inceledik. Saksının en dibine çiçekçilerin kullandığı o sert süngerimsi malzemeden bir küp konmuş. Üstüne küçük bir göbek salata (atom) oturtulmuş; üstüne de -herhalde aralardan koyu yeşil görünsün diye- 2-3 yaprak kara lahana sarılmış. Dipten yukarı doğru tahta şiş çubukları saplanmış, meyvalar da bu şişlere... Ticari amaçla kopyalamasanız iyi olur; markanın web sitesinde patentli olduğu yazıyor (adını unuttum, sonra eklerim) , ama becerikli hanımların evlerinde yapmasına bir engel yok:)