Saç Baş

Geleneği bozmayayım,yeni saçlarımın da fotoğrafını koyayım dedim. Biraz da Fatma'nın yorumundan esinlendim. Zaten yazacak bir şey yok... iş anlatacak değilim ya.

Çok sevdim çok... bayrak gibi, yeni başlayan dönemin simgesi gibi. Aslında kırmızı filan değil, bakır denebilir ancak. Ama kesinlikle kısa. Geçenlerde biri "aa, çok yakışmış, sizi gençleştirmiş. Uzun bir yolculuğa çıkmadan önce yollarda rahat etmek için saşlarını kesen Avrupalı kızlara benzemişsiniz" dedi. Ne imge ama... Belki bir filmden, belki geçmişte tanışılmış birinden gelen bir anı olsa gerek. Bu sözler bana daha çok, zorlu bir mücadele, belki de bir savaş öncesinde silahlarını kuşanıp bıçağıyla saçlarını kısaltan bir kadın savaşçıyı çağrıştırdı. Bir güç gösterisi gibi kesiverirler ya, filmlerde görürüz bir tek, ama o duyguyu tanırız. Sonra da dönüşü olmayan bir şey yaparlar ve dönüşü olmayan bir yola girerler. Ben kadın oyuncunun savaşa girdiği, donanıp düşmanlarını yendiği filmleri de pek severim zaten.

Bu Cumartesi günü Shrek çalıştığı için ev düzenleme veya bir arkadaşımla görüşme gibi planlarım vardı ama gün tembellik ederek geçti. Aslında çok da sayılmaz; genel müdürümüzün ağzından yurtdışındaki direktöre yazılması gereken bir mail vardı, taslağını benim yazıp göndermemi istemişti, yarım günümü onun başında geçirdim. Biraz internette dolaştım, yandaki pufları buldum. Salona böyle bir şey istiyorum, kucağımda laptopla otururken ayağımı uzatmak istiyorum. Ama şu anda salondaki kanapelerin biri bej, diğeri mor, iki de koyu kahve ahşaplı beyaz küçük berjer var, ayrıca yemek masası sandalyeleri de krem rengi deri/koyu kahve ahşap. Hmm, çizgilinin yakışmayacağı belli de, acaba krem mi, yoksa kahverengi puf mu daha iyi gider?

Sonra, akşam Süzmebal gelecek diye lazanya ve muzlu-sütlü-bisküvili uyduruk bir tatlı yaptım. (Geçen haftasonu geldiğinde de lazanya ve bademli-sütlü-bisküvili uyduruk tatlı yaptıydım, başarılı olmuştu, tabağındaki lazanyayı bitirip ikinci porsiyon tatlıyı istemişti. Babası yemekte ne istersin diye sorduğunda yine lazanya demiş:))

Sonra gidip yeni tipimle vesikalık fotoğraf çektirdim, yoksa resmi bir dairede, vize başvurusunda filan eski fotoğrafımı versem benzemiyorum diye sorun çıkarabilirlerdi.

Zaten o arada akşamüstü oldu; gidip önce Shrek'i metrodan aldım, sonra da Süzmebal'ı aldık. Lazanya ve muzlu tatlı yine amacına ulaştı. Şimdi onlar Wii oynuyor, ben de bunları yazıyorum. Tek eksiğimiz var...