Yaz geçiyor.
Geçen haftanın en önemli programı Elif'lere misafir oluşumuzdu. Hem kabuğumuzdan çıkıp Büyükada'ya günübirlik bir gezi yapmamız, hem de Elif, tatlı Anatol Elif'in annesi ve eşiyle tanışmamız, gösterdikleri ilgi, harcadıkları zaman, Elif'in lezzetli yemekleri... o günün güzellikleri saymakla bitmez.
Biraz üzülüyorum çünkü Nemo artık sitenin havuzundan hevesini aldı, bütün günü evde televizyon seyrederek geçirmek istiyor. Bunda buradaki çocuklarla kalıcı arkadaşlıklar kurmaktan kaçınmasının rolü büyük sanırım. Geçenlerde birkaç çocukla basket sahası önünde konuşmaya başladı; ikinci cümlesi "ben 45 günlüğüne buradayım" demek oldu. Zamanın dolduğunun, babasına gitme zamanının yaklaştığını biliyor, biraz onun tatminsizliği var üstünde. Kendini neşeli olmaya zorluyor ama ben hissediyorum.
Ben bir yandan izinli günlerimde Nemo'yla vakit geçirip ofisteki günlerimde bütçe yapmayla, rapor hazırlamayla, sunum hazırlatmayla uğraşırken bir yandan da velayet davasını hızlandırmak için ne yapabilirim diye düşünüp duruyorum. Aklıma gelen Yargıtay'daki dosya oldu. Hakim velayet askıda diye yorumladığı için Nemo'yu servisten alıp saklamasının suç olmadığına karar vermişti! Oysa hukukçuların bir kısmı (benim avukatım dahil) ısrarla yeni Medeni Kanun'un geçerli olacağını, velayetin bende olduğunu söylüyorlar. Elif'in annesi pek ihtimal vermedi (ki muhtemelen gerçekçi bir yaklaşım) ama eğer Yargıtay da öyle düşünürse kararı bozar; bu da velayet davasını anında bitirir. Hukuk nasıl bu kadar yoruma açık olur ki?! Yarın bir tanıdığın tavsiye ettiği bir hukuk bürosuyla daha konuşacağım; davaları üstlenmeleri için değil, sadece görüşlerini almak için. Geçen hafta Mor Çatı'nın danışman avukatı ile de konuştum; o da yeni kanunun uygulanması gerektiğini söylüyor. Dört yıl önce, evli olmamamıza rağmen, Aile Mahkemesi'nin aileyi koruma yasasına dayanarak tedbir kararı vermiş olduğunu duyunca kararın kopyasını rica etti, uygulamada sorunlarla karşılaştıklarında emsal gösterebilirlermiş. Gönderirim tabii...
Bugün 20 yıldır İsviçre'de yaşayan arkadaşımdan haber aldım. 4 yaşındaki küçük oğlunda Duchenne tipi müsküler distrofi olma ihtimali belirlenmiş. Bu korkunç bir kalıtsal kas hastalığı. Lütfen lütfen lütfen, lütfen doğru olmasın. Ben bir süredir pek aramaz olmuştum; üç çocuklu mutlu aile tablosu içinden bana acıyarak bakacak, tam da anlayamayacak gibi gelmişti. Böyle düşündüğüm için özür diliyorum.
8 yorum:
Biliyor musun ben de şunu öğrendim ki herkesin farklı farklı sıkıntıları var. Nemo yu biran önce yanına alabilmeni yürekten diliyorum. Allah yardımcın olsun.
biz sizi aylardır okuyoruz, dory'yi, nemo'yu, shrek'i, süzmebal'ı, ananeyi öpüyoruz, çok ta seviyoruz. hayatınızdaki herşeyin yolunda gitmesini diliyoruz, anneyle oğulun artık birarada olması için sabırsızlanıyoruz. Siz de bizi okuyun.
www.nazecik.blogspot.com
Lütfen doğru olmasın dileklerine yürekten katılıyorum:((
inşallah herşey yoluna girer ve nemo'yla bir daha ayrılmazsınız
arkadaşınızın çocuğu için de sağlık diliyorum ve inanın en az sizin kadar bunun gerçek olmadığına inanmak istiyorum...
güzel haberlerinizi almak dileğiyle...
Sevgili Dory,
neler oldu, nasıl böyle oldu bilmiyorum, sanırım önceki yazıları birazdan okuyacağım. Ama heyecanlandım, hemen bir iki şey yazmak istedim.
Lütfen ve mutlaka olabildiğince çok hukukçu, avukat, hakim ile görüş. Hukuk gerçekten de yorumsal bir şey. Aynı konuya genellikle nasıl öğretilmişse öyle bakıyorlar. Farklı, ama gerçekten farklı bakış açıları, konuya yeni bir boyut kazandırabilir.
Nemo'yu en kısa zamanda yanına almanı tüm kalbimle diliyorum.
Sevgiler.
"hayatımı yaşamak istiyorum, bir daha mı geleceğim bu dünyaya, almak, alış veriş yapmak iyi geliyor" lar birikince kin de biriktirmiş olduk. Ben oğluma bakınca yaşamın onda anlam kazandığı görüp oturup ağladım. bir süre sonra oğlum bana masallar okumaya başladı... unutmayın çocuk babasına gider. benim örneklerim çok.
sevgili dory, umarım yeni yasa uygulanır ve göz göre göre yapılan bu büyük hataya son verilir. çocuklar, koşullara çok çabuk uyum sağlıyorlar ve sandığımız gibi anlamlandırmıyorlar hayatı. üzüntüleri düşündüğümüz gibi çok, çok derin olmuyor neyseki.
arkadaşınızın çocuğu için dileklerinize katılıyorum. lütfen ihtimal gerçek olmasın.
şimdi üzülmeyin, birlikte tatilin keyfini çıkarın.
sevgilerimle.
Dory, uzun suredir bilgisayarim bozuktu. E-postalarim, telefon numaralarim, hicbirine giremedim.
Annem ertesi gun dosyaya bakmis. Senin avukatinin yapilmasi gereken herseyi yaptigini soyledi. Yalniz hem Cos, hem de annem, avukatinin israrla hakime yeni kanundan bahsetmesini tavsiye ettiler.
Maalesef cocuklarla ilgili hersey yillar suruyor. Annemin arkadasi, kendisi avukat, eski kocasiyla hala cocuk velayeti icin bogusuyorlar. Cocuk neredeyse 18 yasina gelecek!
Neyse, Dorycigim, biz sizleri cok sevdik. Boyle tatsiz bir konu yuzundn tanistik ama olsun. :o)
www.elifsavas.com/blog
Yorum Gönder