Gokhan'in Kabakli Menemeni

Niyetim bunun bir yemek blogu olmasi degildi aslinda. "Hersey yolunda" oyunuyla hersey yoluna girene dek olumlu ve saglikli kalma cabasi meyve verdi.
Gerci yemek yapmayi, yeni tarifler denemeyi, ozellikle de tarifleri internetten bulmayi severim. Ayni yemegi ikinci kez yapmaktansa yeni bir tarif denemeyi riskli bile olsa tercih ederim. Beni biraz yakindan taniyanlar, ne zaman alisilmadik bir sebze tarifine rastlasalar yazip bana getirirler. Iste, yaptiklarimi bu blogda biriktirme fikrinin cazip gelisi bundan olsa gerek. Esyalarim iki ev (benimki ve Gokhan'inki) ve ofisime dagilmisken tarifleri toparlamanin yolu haline geldi. Simdi dusunuyorum da, internetten tarif aramak da bu donemin getirdigi bir aliskanlik. Yemek kitaplarim ve dergilerim kendi evimde, ama ben Gokhan'da iken bulunmus bir yontem. Hem oturup gun boyunca sirkette girdigim toplantilari, ugrastigim isleri anlatacak degilim ya... Ama iki-uc gunde bir ilginc bir yemek ya da leziz bir tatliyla ortaya cikabilecegimi de hic sanmiyorum. Mutlu bir aile, neseyle bahsedilen cocuklar, yemege, caya davet edilen misafirler olmayinca bu kadar oluyor. Allahtan Gokhan da en az benim kadar merakli yemek yapmaya ve yeni tatlara. Dun aksam eve giderken telefonlasip aksam yemegi icin plan yaptik. Istanbul'da trafigin civisi cikmis durumda. Her yol tikali, her yerde ya yol insaati, ya kaza. Adim adim ilerlerken bir yandan da aramizda "dun islattigimiz fasulyeleri gece pisiririz, portakal suyuna zeytinyagli pilaki yarina", "evde bir sey var mi?", "iki tane kabak olacakti, onlari degerlendirsek" gibi konusmalar gecti.
Sonucta eve vardigimda onu minyatur mutfaginda soganlari dogramis, kabaklari rendelerken buldum. Gerci tavanin icinde koca bir parca katiyag gorunce kiyameti kopardim ama "ben once geldim, kendi istedigim gibi yaparim" deyince uzatmadim. Efendim, "margarin degilmis (evde yok zaten), tereyagmis; omlet, menemen gibi yumurtali yemeklere katiyag yakisirmis; yumurtanin butunlugunu korurmus vs", Gokhan'da teori cok. Salt teori degil, uygulama da oldugu icin kizamiyorum. Zaten "demek senin yuzunden bu kadar kilo aldim, butun yaptiklarina bu kadar tereyag koyuyorsan ben bosuna rejim yapiyorum" diyerek biraz uzatinca "bulmussun yemek yapan adami bir de begenmiyorsun" diye sitem etti, ben de sesimi kestim. Cunku begenmedigim filan yok, oyle hissetmesini hic istemem. Ustelik sonra da sofraya oturup kabakli menemeni bayila bayila yedim.
Olculu tarif vermeye gerek yok, sogan ince dogranir, tavada oldurulur, kabak rendesi ve küp dogranmis domatesler eklenir, yumusayip suyunu cekince cirpilmis yumurta katilir, karistirarak pisirilir, bir ara tuz, karabiber konur tabii ve istenilen kivama gelince servis yapilir. Ben oyle seviyorum diye iyice pisene kadar beklemis bir de, oysa kendi biraz sulu sever. Tereyagli bile olsa, nasil begenmem ben simdi? Fotografi yok, ama bildiginiz menemenin acik yesil fonlusu iste...
Yemekten sonra, takip ettigim tek dizi olan CNBC'deki Desperate Housewives'i beklerken de Gokhan'in annesinin tarifi olan Portakal Suyuna Fasulye Pilaki pisti. Bir gun onceden de islatmistik zaten, bu yemegi iki gun onceden planlamak gerekiyor demek ki. Ustunden tattigimda guzel gibiydi. Bu aksam tabaktaki halini tadacagiz bakalim. Guzel olmussa tarif defterime eklerim.