Brugge

Geçen hafta üç günlük bir toplantı için Brugge'deydim (ya da Fransızca telaffuzuyla Brüj). Brüksel Havaalanından trene binip Brussel Nord'da aktarma yaparak toplam 1,5 saatlik bir tren yolculuğuyla Brugge'ye vardım. Sonraki üç gün toplantı salonunda geçti ama ikinci gün toplantıyı biraz erken bitirip kısa bir rehberli yürüyüş turu yaptık. Ne öğrendiysem, ne gördüysem o iki saatlik gezide gördüm zaten.
Brugge, Belçika'nın Flaman Bölgesi'nin West Vlaanderen (yani Batı Flanders) ilinin başşehiri. Ortaçağ'dan kalma mimarisi, hem endüstrileşmeden payını almadığı için, hem de 2.Dünya Savaşı'nda zarar görmediği için bozulmadan korunmuş, şimdi de Unesco'nun korması altında.
Çikolatası meşhur. Gittiğimiz çikolaya imalathanesinin mutfağında pralinlerin nasıl yapıldığını gördük. Dünyanın kakao borsası Londra'daymış, büyük çikolata üreticileri bağlantılarını orada yaparlarmış. Bizim gittiğimiz gibi küçük imalatçılar çikolatalarını %30 Brezilya kakaosu, % bilmemkaç bilmemnere kakaosu diye karışım bildirerek o büyük üreticilere ısmarlarmış; böylece kendilerine has tadı sağlarlarmış. Kakao işlendiğinde bir kakao yağı, bir de kakao likörü dedikleri iki bileşene ayrılırmış; "ucuz çikolatayla karşılaştığınızda bilin ki kakao yağı alınıp yerine başka bitkisel yağlar konulmuştur" dedi adam. Belçika'da kakao yağı yerine başka yağ kullanmak yasakmış. Adamlar markaları haline gelmiş çikolatanın tadının bozulmasını yasayla önlüyorlar demek ki. Bizim küçük imalatçıda, çikolata akşamdan tanklara konulup eve gidilirmiş. Çikolata belli bir ısıya gelip karıştırılarak sabahı ediyor, ama gelir gelmez işleyemiyorlar, belli bir ısıya düşmesini bekliyorlar önce. Sonra çok gözlü çikolata kalıplarını akan çikolatayla doldurup birkaç saniye sonra tekrar kazana döküyorlar (büyük kalıplarda bunu iki kez yapıyorlarmış); böylece kalıpların içi çikolatayla kaplanmış oluyor. Sonra makinanın yanındaki titreşim levhasının üstünde biraz bekletiyorlar ki çikolatanın içindeki hava kabarcıkları çıksın. Daha sonra içlerine krema, badem ezmesi, karamel gibi pralinin için oluşturan malzemeyi dolduruyorlar. Otomatik makinalarla filan değil, krema torbasına doldurup elle sıkarak yapıyorlar. Sonra bir kez daha akan çikolatanın altından geçiriyorlar ve kapsüllerin tabanı kapanmış oluyor. İlk girdiğimizde çok güzel kokuyordu ama sanırım bir süre çikolata yemeyeceğim; nedense beni iten bir etkisi oldu. Shrek için sütlü çikolata (kremasız, sadece çikolata), kendime de bir tablet bitter aldım, ama akşam otelde açıp yememiş olmam hiç normal değil!
Bir diğer Belçika markası da bira. Gezi sırasında bir de bira imalathanesine gittik; geleneksel bira üretiminin nasıl yapıldığını çok bira içtiği belli bir kadından dinleyerek her yeri gezdik; sonra da birer bira içtik.
Gezdiğimiz bir diğer yer de Beginaj. Kocaları Haçlı seferlerinden dönmeyen kadınlar, özellikle de zengin ve asil ailelerin kızları, şehirde yalnız yaşamanın tehlikeli olması nedeniyle bir arada dindar bir komün hayatı yaşamaya başlamışlar, ama manastır gibi birarada değil, aynı avluya bakan ayrı ayrı evlerde oturmuşlar. Kuzey Avrupa'nın pek çok şehrinde varmış bu tip yerler. Brugge'deki Beginaj şu anda koruma altında olduğu için Benediktin rahibelerine verilmiş, onlar oturuyormuş. Onlar da gündüz turistlerin bahçeyi gezmelerine izin veriyorlar ama akşam 18.00'de dış kapısını kapatıyorlar. İçerde sessiz olunmasını tembihleyen tabelalar, yüksek ağaçlar ve bu yılın ilk açan nergisleri var.
Rehber başka şeyler de anlattı ama benim aklımda kalanlar bunlar. Daha fazla şey öğrenmek isteyenler için internet kaynak dolu. Gidip görmek isteyenlere tavsiyem baharda gitmeleri; hem fotoğraflar daha güzel çıkar, hem fotoğraf çekerken elleriniz donmaz... ama bir an güneş açtığında aşağıdaki fotoğrafı yakalayabildim.