Biliyordum sevincimi paylaşacağınızı:) Benimle sevinen, yorum bırakan, bırakmayan herkese sevgiler...
Tahmin edersiniz ki yerimde duramıyorum. Cuma işe gidemedim heyecandan, nasıl olsa çalışmayacaktım, kendime izin verdim. Teoman'ın okulunu, Erdek'te tanıdıklarımı aradım, haber verdim. Bu haftasonu eski tedbir kararı geçerli olduğu için gidip alma hakkım vardı ama elbette çocuğu okula yollamamışlar; babaanne taksiyle giderken görülmüş, muhtemelen haftasonu İstanbul'dalar. Bakalım haftaya okula gönderecekler mi? Hiç ses seda yok şimdilik. Şimdi hem bana, hem kendi avukatlarına çok kızgındır. İcrayla gittiğimde çocuğu veriyordu, çünkü mahkeme sonucunu kötü etkilememesi için avukatları öyle telkin ediyordu ve velayeti alma umudu vardı. Şimdi yok. Biraz daha sabredeceğiz.
Neyse, bunlar neşemi bozamaz benim. Telefon işlerini hallettikten sonra zıplayarak dışarı çıktım; ikametgah kaydımızı annemin yanından şimdiki evimize aldım; bir kutu kurabiye alıp Nilgün'e gittim (hani şu manikürcü paravanı altındaki terapi merkezi:). Biraz sakinleşmeye çalıştım ama baktım olmuyor, okul görüşmesi için de fazla heyecanlıyım, kendimi kuaföre attım. Geçen yazımda şaka yaptığımı zannettiniz değil mi? Oysa ciddiydim, bu ruh halime uygun bir görünüme geçmek için daha uygun bir zaman olamaz, ve radikal bir değişiklik için daha uygun bir ruh hali de olamaz. Uyumlu, ağırbaşlı ve flu dolaşıyordum epeydir, şimdi kısa karışık kızıl saçlarımla zıplıyorum ortalarda. Muzip ve hatta azıcık çapkın (ama asla şuh olmayan) bir gülümseme yerleşti yüzüme. Teoman çok şaşıracak ama bence bu oyuncu halim onun da hoşuna gider.
Şimdi hazırlık yapma zamanı. "Daha mahkeme bitmedi ki" diyerek beni durdurduğu rafları alıp oyuncaklarını toplama, odasına çalışma masası koyma zamanı. Öğleden sonraları gelip hem temizlik, ortalık, yemek yapıp, hem Teoman'ı okuldan gelince karşılayacak, ben işten gelene kadar 1-2 saat ilgilenecek bir kadın bulma zamanı. Gerçi annem de yanımızda olur ama düzeni onun üstüne kurmak istemiyorum; o istediği zaman gelsin, istediği zaman kalsın, zorunluluk olmasın. Gidip alışveriş yapmalı, Teoman'a bir sürü çorap, fanila, yeni pijama, yeni bornoz almalı.
Tahmin edersiniz ki yerimde duramıyorum. Cuma işe gidemedim heyecandan, nasıl olsa çalışmayacaktım, kendime izin verdim. Teoman'ın okulunu, Erdek'te tanıdıklarımı aradım, haber verdim. Bu haftasonu eski tedbir kararı geçerli olduğu için gidip alma hakkım vardı ama elbette çocuğu okula yollamamışlar; babaanne taksiyle giderken görülmüş, muhtemelen haftasonu İstanbul'dalar. Bakalım haftaya okula gönderecekler mi? Hiç ses seda yok şimdilik. Şimdi hem bana, hem kendi avukatlarına çok kızgındır. İcrayla gittiğimde çocuğu veriyordu, çünkü mahkeme sonucunu kötü etkilememesi için avukatları öyle telkin ediyordu ve velayeti alma umudu vardı. Şimdi yok. Biraz daha sabredeceğiz.
Neyse, bunlar neşemi bozamaz benim. Telefon işlerini hallettikten sonra zıplayarak dışarı çıktım; ikametgah kaydımızı annemin yanından şimdiki evimize aldım; bir kutu kurabiye alıp Nilgün'e gittim (hani şu manikürcü paravanı altındaki terapi merkezi:). Biraz sakinleşmeye çalıştım ama baktım olmuyor, okul görüşmesi için de fazla heyecanlıyım, kendimi kuaföre attım. Geçen yazımda şaka yaptığımı zannettiniz değil mi? Oysa ciddiydim, bu ruh halime uygun bir görünüme geçmek için daha uygun bir zaman olamaz, ve radikal bir değişiklik için daha uygun bir ruh hali de olamaz. Uyumlu, ağırbaşlı ve flu dolaşıyordum epeydir, şimdi kısa karışık kızıl saçlarımla zıplıyorum ortalarda. Muzip ve hatta azıcık çapkın (ama asla şuh olmayan) bir gülümseme yerleşti yüzüme. Teoman çok şaşıracak ama bence bu oyuncu halim onun da hoşuna gider.
Şimdi hazırlık yapma zamanı. "Daha mahkeme bitmedi ki" diyerek beni durdurduğu rafları alıp oyuncaklarını toplama, odasına çalışma masası koyma zamanı. Öğleden sonraları gelip hem temizlik, ortalık, yemek yapıp, hem Teoman'ı okuldan gelince karşılayacak, ben işten gelene kadar 1-2 saat ilgilenecek bir kadın bulma zamanı. Gerçi annem de yanımızda olur ama düzeni onun üstüne kurmak istemiyorum; o istediği zaman gelsin, istediği zaman kalsın, zorunluluk olmasın. Gidip alışveriş yapmalı, Teoman'a bir sürü çorap, fanila, yeni pijama, yeni bornoz almalı.
27 yorum:
dory,sanki şu saydıklarını seninle yapar gibiyim.senin kadar heyecanlıyım.kerem'in annesi
Doryciğim,
Neşeli kırmızını güle güle kullan ve bundan sonra hep neşeli ol(un). :))
Git istediğin kadar oyuncak, atlet, pijama, bornoz,havlu, terlik,kitaplık, çalışma masası aklına ne gelirse al, doyasıya yaşa eksik kalmış sevincini, sonra da Teoman gelmeden yerleştir odasını hazırla, sanki o yeni doğacakmış gibi, dünyaya yeni gelecekmiş gibi hazırlan, eve geldiği gün de bayram ilan et:)) saçlarınıda gülerek kullan. sevgiler
Benim gibi ne kadar çok insan varmış meğerse,seni sürekli okuyan ama yorum bırakmayan :)) inan ki çok sevindim çok mutlu oldum ama "artık ondan teoman diye bahsedeyim,kayıp balık olmasın" lafına da çok ağladım..Tekrar gözün aydın..İyiler er geç kazanıyo işte..Ya Teoman'ın bundan haberi var mı acaba ??
Sevgili Dory,
Çok sevindim, oğlunla sana mutluluklar dilerim.
benim simdi haberim oldu ciglik atmak geliyor isimden cooookkkk sevindim!!!!!!!!!
Ama coookkk!!!!!
Ah okuyunca benim de icim kipir kipir oldu. Yavrusunu annesinden ayirmayi dusunmek bile ne zalimce. Hak yerini bulmus. Birlikte uzuuuun bir omru saglikla mutlulukla gecirin insallah. Kendim kazanmis kadar sevindim davayi.
Ben en çok Teoman'ın tepkisini merak ediyorum. Haberi varmı Teomanın? Her zamanki gibi vakur ve kontrollü mü tepki verecek yoksa oda senin gibi salacak mı yılların gerginliğini.
Tekrar gözünüz aydın Dory ve Teoman.
ne güzel bir haber...neşen sevincin sayafalardan taşıyor...bu mutlu haliniz bir ömür boyu sürsün..
Burada paylaştıklarınız hariç
sizi tanımıyorum ve siz de beni tanımıyorsunuz. Ama olup bitenleri okuyunca öyle sevindim ki anlatamam...Her şey gönlünüzce olsun...
Burcu
Aylardır seni okurken kah güldüm , kah sinirlendim seninle beraber, kah üzüldüm.
Nemo na kavuşacağını davanı kazanacağını biliyordum senin adına çok sevindim. en kısa zamanda Teoman bir daha senden ayrılmamak üzere yanına gelsin... ben bile şimdiden sabırsızlandım :)
Sevgiyle kal...
Teomanla yapacağınız güzel şeyleri okumak için şimdiden sabırsızlanıyoruz.artık daha çok yemek tarifi yazarsın,çocuk olunca yemek pasta kurabiye eksik olmuyor.Çok mutluyum senin adına:)
devrimbdr
İkiniz adına da cok mutlu oldum,mutluluğunuz baki olsun ,
birsel.
O kadar sevindim ki ekrana bakarken gozlerimin nemlenmesini durduramadim. Yepyeni hayatinizda mutluluklar Teoman'a ve sana :)
Çok çok sevindim. Fazlasıyla hakettin sevgili Dory. Teoman artık çok mutlu bir çocuk olacak.
Sevgiler,
ben de çokk sevindim dory,diğer tüm arkadaşlar gibi..
mutluluğunuz daim olsun...
_pınar_
Şimdi baktım bloguna ve şimdi öğrendim,öyle mutlu oldum ki anlatamam.Sevgiler...
dory, biri manikür, kızıl saçtan bahsederken karşısındaki insan nasıl bu kadar duygulanır, gözleri dolar ki? hiçbir yazın bu kadar içime dokunmamıştı. çok ama çok sevinçliyim. ne güzel bir şey oldu bu. ve her şey böyle devam etsin lütfen.
Ya turp sıkmak istemem ama çocuğu kaçırmak filan gibi bir delilik yapmazlar değil mi bunlar? Teoman senin yanına taşınana, okula başlayana kadar içim rahat etmeyecek benim ne yapayım!
Sizi hep okuyordum ama en güzel yazınız müjdeyi verdiğiniz yazınızdı.Çokkk sevindim ,artık kayıp falan değil,hatta sizin gibi mücadeleci bi annesi olduğu için çok şanslı.
Bu kadar çabuk olmasını ben bile beklemiyorum ki ben iyimserimdir:))
Daha da güzel olacak her şey.Mammutun yüzünü görmek isterdim.He he.
Sevgiler.
"Hayat güzeldir"... Sabrın en güzel örneğin verdin Dory! İnan okullarda tez olabilirsin... Kutluyorum seni ipi gösğüslediğin için:))) Seni Mamut yıkamadı ya kimse yıkamaz inan:)))
Merhaba Dory,
Coook sevindim nihayet oglunun velayetini almana.Zaman aldi, cok savastin, kah uzuldun kah agladin ama aldin sonunda. Insallah en kisa zamanda yanina gelir ve artik birlikte yasamaya baslarsiniz.
Uzaklardan sevgi ve selamlar...
Nur
Oleyyyyy yeni okudum,süper bir haber bu.İnanılmaz sevindim,tebrik ederim..Teoman ile birlikte uzuuun,
sağlıklı,mutlu yıllar diliyorum.
Sevgiler...
Sizi böyle okumak harika bişey..Az kaldı biliyorum yakında Teomanın maceralarını da okuyacağız..
Güneş elbet yüzünü gösterir bulutların ardından..
eminim saçlarda fena yakışmıştır..
Merhaba dory.
yaklaşık 1 senedie seni okuyorum.
çoğu zaman sinirlenip mammutu öldürmeyi bile düşündüğüm olmuştur. :) ama senin soğuk kanlılığına ve azmine hayranım.
Çok mutlu oldum inşallah bundan sonra oluşunla hep bir arad mutlu yaşarsınız.
Yorum Gönder