Geçen haftasonu da Nemo'yla birlikteydik:))
Cuma akşamı gittiğimizde babaannesiyle evde bulduk, aldık geldik.
Az uyuduk, çok oynadık (aslında artık daha çok Süzmeballa oynadılar, ben seyrettim).
Geçen sefer bana ısmarladığı Bionicle serisi lego robotuna çok sevindi; bir yenisini ısmarladı:)
Oyuncaklarını toplamadığıma da çok sevindi; "yaşasın, aynı bıraktığım gibi, toplasaydın yeniden hepsini düzenlemem gerekecekti" dedi. Halının üstünde saçılmış oyuncaklar meğer film seti gibi bir savaş oyunu dekoruymuş.
Cumartesi gecesi sinema düzenine geçerken -ben mutfakta mısır patlatıyor, Shrek ve çocuklar film seçiyorken- Nemo dönüp Süzmebal'a "bugünden üzülmüyorum, yarın üzülürüm nasılsa" demiş. Telkinlerim işe yaramış...
Şubat tatilinin ikinci haftasında yine geldiğinde neler yapacağımızın hayalini kurduk.
Meğer o da -benim onun yaşında yaptığım gibi- gece yattığında, seyrettiği filmlerin başrolüne geçip oynadığını hayal edermiş.
Pazar sabahı 9.30'da yola çıktık. 14'te Erdek'teydik, tam tedbir kararında yazan saatte. Babası açtı kapıyı, ama o kadar geride duruyordu ki suratını görmedim bile (ben de merdivenin son basamağından ileri gitmedim doğrusu). "Hoşçakal oğlum" dedim ve döndüm. Yine peşimden seslendi "icra memurları nerde dory?", "bilmem, yerlerindedirler herhalde". Ne saçma dialog değil mi?
15.30 Bandırma-Yenikapı feribotuyla döndük. Yol boyunca uyudum; iki gecelik uykusuzluğu telafi ettim.
Bu kez daha az sarsıldım.
Cumartesi sabahı kahvaltıdayken Shrek çocukları sevdikleri yiyecekler üstüne sorguya çekti. Nemo hemen hemen hiçbir şeyi sevmiyor, ama aslında hiç de fena yemiyor. Süzmebal brokoli, ve karnıbahar bile yiyor, ama herşeyi yarım bırakıyor. İkisi de köfte seviyor. Ispanak hem Süzmebalın hem Nemonun sevdiği tek sebze.
Ben de akşam yemeği için onlara Ispanaklı Çanak Köfte yaptım. Bizim şirketin yemekhanesinde son zamanlarda yapılmaya başlandı. Ben de o kadar severek yiyordum ki evde yapmak için fırsat kolluyordum zaten.
Sofraya çağırınca ikisi de gelip oturdu, bizi beklemeden başlayacaklardı, zor durdurduk. Shrek Süzmebala, ben Nemoya "dur oğlum, hep birlikte başlayalım" diyorduk. Bir yandan Shrek fotoğraf çekiyor, bir yandan Süzmebal elinde çatal pilava dalmak üzere bekliyor; Shrek "dur başlama" dedikçe "başlamıyorum ki" diyor, Nemo bu sahneye kıkır kıkır gülüp o da başlayacakmış da eli havada donmuş gibi duruyor (ve Recep İvedik mimikleri yapıyor). Ben de katıldım eğlenceye tabii. Sonunda havada donmuş çatallarımızla bir fotoğrafımız oldu.
Köftenin tarifini de vereceğim tabii:)
Ispanaklı Çanak Köfte
500 gr kıyma, 1 soğan rendesi, 1 yumurta, 2 dilim bayat ekmek, tuz, karabiber, kimyon ile köfte yoğrulur. 8 parçaya bölünüp enginar çanağı gibi şekil verilir. Yağlanmış tepsiye dizilip 180 derece fırında 20 dk pişirilir.
Köfteler fırındayken 350 gr ıspanak ince doğranır. Küp doğranmış soğanla zeytinyağında kavrulur. İki yemek kaşığı kadar un eklenip rengi dönene kadar kavrulur. Yarım çay bardağı kadar da süt eklenip yedirilir.
Bir yemek kaşığı salça biraz zeytinyağında kavrulur. Bir su bardağı sıcak su eklenip karıştırılır.
Köfteler fırından çıkarılıp ıspanak püresi üstlerine paylaştırılır. Birer tutam kaşar peyniri rendesi konur. Salçalı sos dibine dökülür. Yarım saat daha fırında pişirilir.
Süzmebal uyandı hemen, "sabah biz köfte ve ıspanak seviyoruz dedik diye ikisini birlikte mi yaptınız?" diye hayretle sordu. Aç değilim diyen Nemo o sırada başlamıştı bile.
5 yorum:
Afiyetler olsun Dory :)
En kötü günün böyle olsun!
Ohhh mis mis, sofra süper lakin yemeğin dışında sofraya renk katanlar dahada süper.:) bu anların çoğalması dileğim.
Bu yazıdan mutluluk yansıyor. Nemo ne kadar sevimli, umarım üzüleceği günler sona erer en kısa zamanda.
Sevmiyorum diye diye afiyetle yemesi "ye diye baskı yapılmasından" kaynaklanıyor Dory...
Nereden mi biliyorum aynı hatayı bende yapmıştım :)
Farkına varıp kendine çeki düzen versende, üzerinde böyle bir etkisi kalıyor :))
Güle oynaya ama ben bunu sevmem diye diye yiyorlar :)
Biz büyükler karışmasak belki çocuklar daha rahat büyüyecekler !
Bu arada Nemo oldukça mutlu görünüyor :)
seni iyi gördüm Dory,sözcüklerine yansımış,ben de mutlandım. Daim olsun.
Yorum Gönder