Tataaaa:) Huzurlarınızda ördüğüm ilk ve muhtemelen son çoraplar... Bir çile yün bile gitmedi, ama haftalar sürdü. Ben bunlara bir heves Düsseldorf dönüşü yolda başladıydım! Gerçi ilk teki bir haftada bittiydi, uzun süren ikincisi. En fazla 5YTL'ye alasını alırdım da olay becerebilmekte. Baktım blog kızları tarhana yapıp domates kurutuyor... Bana epey büyük geldi, Shrek "ben giymem öyle şey" demeye devam ediyor. Kendime öreceğimi bilsem daha neşeli renkli bir yün alırdım. Hediye edebileceğim, ben ördüm diye bir yün çoraba değer verecek başka bir erkek de yok hayatımda. Babam hayatta olsa giyer miydi acaba? Ben lisedeyken de babama bir kazak ördüydüm, saç örgülü, baklavalı bir kazak, onu giydiydi, evde giyerdi ama olsun, modeli alengirliydi ama boyunu tutturamadıydım. Babamı başka bir yazıda anarım, öyle çorapların peşinden olmaz.Bu arada niye kilo aldığımı veya veremediğimi bir kez daha anladım; sorun geceleyin ortaya çıkıyor ve kendimi kaybediyorum. Bir önceki hayatımı kıtlık zamanında, hayatta kalmak için bulduğu anda bulduğunun hepsini yemek zorunda olan biri olarak geçirdim sanırım :-p Şaka bir yana, bir yerde "mutsuzluk şişmanlatır" diye okumuştum. Evlendikten sonra kilo alan çiftlerin de düzenli hayattan filan değil "ifade edilemeyen kızgınlık"tan şişmanladığı söyleniyordu. Kendi içinde tam ve huzurlu olamayan kişi içini dışarıdan aldıklarıyla doldurmaya çalışıyor, başkalarının övgüleriyle, yedikleriyle vs. Bu açıklama benim aklıma yattı. Bugün de iyi başladıydı ama öyle bitmedi.
Sabah : kepekli ekmekten tost (150), Ara : 1 dilim ıslak mikrodalga keki (300), Öğlen : 2 ızgara köfte (150), soslu patlıcanlı salata (150), Ara : 1 elma (60), Akşam : 2 tabak kabaklı makarna (700) !!! Üstelik daha gün bitmedi...
10 yorum:
Harika olmuş çoraplar, ne maharetli hatunsun sen :) Bu arada mutsuzluk beni de şişmanlatan, kesinlikle katılıyorum sana...
bir de eğer oyalanacak birşeyi yoksa yemek yemeğe verebiliyor insan kendini..
ben çok beğendim ellerine sağlık, beğenmeyen giymesin,gönder bana ben giyeyim bari:))
bu da birşey mi kayınvalidem yün almış bana kazak yaparsın demişti bir başladım bir gecede arkası bittiydi 5 senede kazağın hepsini ancak ördüydüm:))
sevgiler...
Merhaba Dory,
Is stresinden bogulmus,cildirmis artik panik olmak uzere oldugum ve beynimi hafif seylere gecis yaptirmaya calisir bir halde arkadaslarimin bloglarinin ve dolayli yoldan baska bloglarin arasinda o blog senin bu blog benim gezerken sizin blogunuzda buldum kendimi.
Ilk once Dory'nin fotografi ve nickiniz cekti ilgimi cunku ben ''Finding Nemo'' yu belki 7-8 kez izledim ve kahramanim kesinlikle hep Dory oldu.Sonra okudukca ilgim daha da artti, tüm arsivinizi okudum ve bu hayatin benim 10 yil sonra yasayacagim hayata 20% sapma payiyla yaklasmis oldugunu gordum.Siz benim gelecekteki halime cok benziyorsunuz, bunun yaninda zevkleriniz,isiniz, egitim yapiniz, kilolarla olan sorunlariniz ve yasadiklariniz benim yasantima cok benziyor.Tek onemli farkla, henuz evlenmedim ve oyle tatli bir melege sahip degilim.Ben de 1 senede 18 kg aldim.Ama zaten balik eti oldugum icin artik balina mertebesine eristim.
Siz anladigim kadariyla 40 li yaslarda hos, basarili ,tatli, karizmatik bir hanimsiniz.
Yasanti tarziniz ve hayata bakisiniz acisindan kendime bu kadar benzeyen bir insan gormemistim daha once.Yanlis anlamanizi istemem kesinlikle utilitarist degilim :)) ben benzerlik nedeniyle sok gecirdim sizinde benim farkima varmanizi istedim.Su gunlerde hala hayatima yon verememis olmanin, acaba ben ne olacam ilerde diye beynimi kemirmenin sancisi cok fazlada , su bloglarda gezerken bir tane ayaklari ustunde tek basina , koca destegi almadan siki duran kadin yokmu.Heralde evlenmek cok da luzumlu bisey diye dusunmek uzereyken baslamisken ciktiniz karsima:)
Size yeni hayatta Shrekle mutluluklar diliyor,tatli oglunuza en kisa surede ,en az sarsintilarla kavusmanizi ümit ediyorum.
Sevgilerimle...
meinschatz_ladybird
ben de bittim çoraplarina! çoook önceleri benim de örgü çoraplarim vardi. lisede. hatta basket maçina çikarken giyerdim.
önceki yasam ve kitlik düsüncesi bende de var biliyor musun? bendeki 'önceki yasamlarimdan birinde açliktan ölmüs olmaliyim'seklinde vuku buluyor.. çoook eskiden beri hep bir aç kalma korkusu vardir, seyahate çikarken falan mutlaka yanimda yiyecek bulundururum!
(anneni aradin mi?)
tijen
Hepinize teşekkürler, çoraplarım ve ben gurur duyduk:))
Jasmin'cim, yorumunu alınca ilk iş ben de senin arşivini okudum. Blog paylaşımlarımla hayat seçimlerini yaparken sonuçlarını birazcık daha fazla bilerek, en azından bir örneğini görerek vermene yardımcı olabilirsem ne mutlu bana.
Tijen'cim, annemi aradım, hatta akşam yemeğe gittim. 'Anneler ve Kızları' yazınla vesile olduğun için çok sağol.
Sevgicim, kusura bakma, yorum bıraktığını şimdi fark ettim.
Oyuncak ayı Beri'yi 5 çorap şişi ile ördüm, tavşan Robi'yi ise normal şişlerle örüp dikerek şekil verdim, ama ikisi de her iki yöntemle örülebilir. Hangisini ve hangi yöntemi istiyorsan onu örelim.
Merhaba Dory,
Yazacak o kadar cok sey var ki aslinda... Nereden baslayacagimi bilemedim bir anda. En iyisi en iyi bildigimden baslamak: Kilolar :) Bu galiba yengeclerin kaderi (<-24 Haziran) yemeyi sevmek. E duygusallik ta isin icinde fazlasiyla olunca. Ben cozumu sporda buldum. Hep nefret ettigim birsey olmustu. Ta ki 2 ay oncesine kadar. Simdi haftanin 6 gunu cikmiyorum spor salonundan. Zaten caniniz ciktigi icin kiyamiyosunuz kendinize muzur biseyler yiyerek. Yeseniz bile zaten onceden fazlasiyla yakmis oluyosunuz kalorileri :) Cozum sporda bence :) Aslinda ben size uzun uzun yazmak ve paylasmak icin e-mail adresinizi isteyecektim, mumkun mu acaba?
Hmm bir de bu corap yunlerinin markasi nedir? Hep yabanci bloglarda goruyorum, ama bizde de bu ipliklerden olup olmadigini merak ediyorum.
Sevgiler,
Sushi
Sevgili Sushi,
dory_bagdatcafe@yahoo.com adresine yazabilirsin.
Çorap yünlerine gelince, ben de zaten Almanya ve Fransa seyahatlerimde aldıydım, burada hiç görmedim. Aldığım markalardan biri LanaGrossa, diğeri Schachenmayr'dı ama bunlar yün markası, çorap yünü için ayrı isimleri vardır.
Spor konusunda da haklısın ama bir türlü önceliği spora veremiyorum ben, iyi de geliyor ama başlayıp başlayıp bırakıyorum. Zaten şu aralar ne param, ne enerjim var...
Sevgilerimle (mailini bekliyorum)
merhabalar valla bence cok iyi olmus coraplar. Bende biseyler oruyorum ama bu bloglarda gordugum sahane coraplardan ormeye hayatta cesaret edemem. bence cerceveletip duvarina asabilirsin:) sevgilerr
Yorum Gönder