Pazar Hali

Haftasonu burnumu dahi evden çıkarmama niyeti tam tutmadı, ama ona yakın bir şey oldu. Bir kere arabam hala evin önünde hapis. Üstündeki karları bugün temizledim, ama kapıcıyı bulamadığım için yolla arasındaki kar bariyeri hala yerinden çıkarmama engel oluyor. Çöpü almaya gelip kapıyı çalarsa temizlemesini rica edeceğim, oysa adamı gündüz bulsam kendim temizlemek için küreği isteyecektim sadece. Yoksa yarın sabah taksiyle işe gitmek zorunda kalacağım, çünkü Shrek bir haftalığına iş seyahatinde. Aslında onun arabası hafta boyunca hareketli olduğu için önünde kar bariyeri yok, onunkini alıp gidebilirim, ama malum konudan dolayı biraz abartılı olur. Bir de yerinden çıkarınca döndüğünde park yeri bulamama riski var. Dün arabasını çıkarırsa park yerini kaptırır diye yola yürüyüp minibüse bindik. İndiğimiz duraktan da bir taksiye atladık; ben yol üstünde inip anneme uğradım, o devam edip oğluna uğradı. Bir saat sonra da bir taksiyle gelip beni aldı. Annemle eski eşi aynı cadde üstünde oturuyor da.
Ben de işe, anneme ve Shrek'e yakın bir yere taşınmak istiyorum, çünkü böyle uzak olunca bir şey almak için eve uğramaya bile üşenmeye başladım; hatta Shrek seyahatteyken bile burada kalmaya başladım. Zaten karşıda bir daire kiralamamın nedeni hem Nemo'yu karşıdaki hem iyi, hem güvenli bir özel okula yazdırmam, hem de güvenlikli ve aktiviteli bir sitede rahat edeceğimizi düşünmemdi (biraz da böyle bir eve gücümün ancak karşıda yetiyor olmasıydı tabii); annem de benimle kalıyordu nasıl olsa, onun evine uzak olmak sorun değildi. Akşamdan giyeceklerimi hazırlamış olduğum için sabah yarım saat erken kalkıp 15 dk.da fırlayabiliyordum, yol çok sorun olmuyordu; akşamları da zaten Nemo evde diye 17.30'da işten fırlıyordum.
Nemo gidince Shrek'te kalmaya başladım ben de; dünyanın parasına kiralanmış evim sanki dün terk edilmiş gibi duruyor, salonda oyuncaklar, masanın üstünde yemek kitapları, dolaplarda sığmadığım kıyafetlerim (yeni aldığım büyük bedenler Shrek'in evinde). Salonda yemek bölümü ile oturma bölümünün yerlerini değiştirecektim ama geri döndüğünde herşeyin bıraktığı gibi durduğunu simgelesin diye dokunmak istemedim; gerçekten de geçen Ekim'de Nemo'yu bulup aldığımda ona hiçbir şeyin değişmediğini gösterdim ya o yeter bana. İnşaattan girdiğim 2006 yazında bitecek bir dairem var. Teslim ettiklerinde satıp bu taraflarda bir daire alıp taşınmak istiyorum. Eşyalarımı taşımak desem daha doğru olacak galiba. Çünkü yalnız kaldığım anda "hayat devam etmiyor"; işte Shrek daha bu sabah gitti, ben yine bu konuları açtım; zaten unutulmuyor ama biraz alışılıp biraz kabulleniliyor, yalnız kalınca kendime acıyıp ağlamaya başlıyorum. Çoktandır iyiydim ne güzel. Bir ara, bundan birkaç ay önce, onca sabırlı ve anlayışlı Shrek bile "sen ağlayınca ne yapacağımı şaşırıyorum, kaçıp gitmek istiyorum" deyince kendimi toparladıydım. Yalnız kalıp bu konuyla uğraşmaya başlayınca da başağrısı başlıyor, ensem kaskatı kesiliyor, resmen hastalanıyorum.
Özetle, bir yandan bir mucize olup Nemo gelirse diye bekleyen evimi ilk fırsatta buralara taşıyıp ben yine Shrek'te kalmaya devam edeyim, hiç olmazsa bir şey almak istediğimde gidip gelmesi kolay olsun istiyorum. Öte yandan bu tarafta güvenlikli aktiviteli sitelerdeki daireler erişmek mümkün değil. Ama bunları ben zaten Nemo için istiyordum, kendim için değil ki. Ayrıca ben bir Yengeç'im ve kendimi evimde hissetmeye ihtiyacım var, ama Shrek'te değil, kendi evimde kalmak için tek bir nedenim bile yok. O zaman, onun evinde kendimi evimde hissetmeliyim, ama evim dediğim başka bir yer olduğu sürece de bu mümkün değil.
Öff! Kuyruğunu kovalayan kediye döndüm, bu girdabın içinden çıkamıyorum. Yazarsam daha net görürüm dediydim; gördüğüm çıkar yol olmadığı...