Hoşçakal 2005

2006'ya, bir senenin daha öğrettikleriyle daha bilgili, daha dengeli, daha anlayışlı, daha büyümüş giriyoruz. Yeniyılın getireceklerine kucak açıyorum, bana neler öğreteceğini merakla bekliyorum. Biliyorum ki her geçen yıl bir öncekinden daha güzel oluyor.
Geçtiğimiz yılın 10 ayında oğlumun nerede olduğunu bile bilmeden geçirdim, ama şimdi biliyorum. Bu yılbaşında da ondan uzakta, biraz buruk geçiyor zaman, ama biliyorum sağlıklı, ve daha geçen Çarşamba onu okulunda ziyeret ettim, hediyeler verdim, onu çok sevdiğimi söyledim. 2006'da onu çok daha fazla göreceğim. Her geçen yıl, bir yaş daha büyümek onu bana yaklaştıracak. Hem artık okuyabiliyor, ona mektup da yazabilirim.
Oğlumdan uzaktayım ama yanımda sevgilim var. Bana geçtiğimiz yıl boyunca anlayışla sabır gösteren, destek olan, hep yanımda olan sevgilim bu gece de yanımda. Ömür boyu yanımda olmasını, elele yaşlanmayı diliyorum.
Annem de hayatta çok şükür. Akşamüstü yeğenim, erkek arkadaşı, ben ve Shrek, annemde küçük bir kutlama yaptık. Önce annemin gençliğinin plaklarını, sonra benimkileri çaldık. 60'ların ünlülerinden Connie Francis, Andy Williams ile başlayıp Abba, Boney M ile devam ettik. Sıra yeğenimin dönemine gelemedi bir türlü, o zaten hala çok genç. Gerçi ablam İzmir'de, ama annem yine de çok mutlu olsa gerek, bir ara "insanın çocuklarıyla birlikte olması ne güzel" dedi, sonra da benim oğlumdan ayrı oluşum aklına gelip " ay pardon" diye lafı toplamaya çalıştı, yaramı deşmemek için. Ama ben bu yılbaşında çok da ayrı hissetmiyorum; sanki o orada, ben burada, ama ruhlarımızın beraber olduğu duygusuyla doluyum.
Şimdi evde iç pilavlı tavuk dolmasının pişmesini bekliyoruz. Mis gibi kokular sardı evi. Hatta pişti bile, Shrek sofraya çağırıyor. Tüm dünya için iyi dileklerle ve mutluluğun resmiyle (bu hafta Bandırma'ya gittiğimde ablam da benimle geldi ve biz öğretmenin odasında oynarken bu fotoğrafları çekti :) 2005'in son yazısını bitirip şarabı açmaya gidiyorum ben de...